Rozdział 2 "Pożałujesz tego Meadowes!"

- Słucham? - Chłopak wytrzeszczył oczy, przyglądając się Lily. - O nie, nic

z tych rzeczy.

- Ale Sev, no proszę, proszę, proszę, proszę! - Evans zrobiła maślane

oczy, a Snape przez chwilę się zastanawiał.

- Jeśli potrzebujesz kogoś, kto będzie chciał się "zabawić" z Potterem,

to znam dwóch takich...

- Co masz na myśli? - Lily wraz z Dorcas wymieniły zaciekawione spojrzenia.

- Mam tutaj takich dwóch. - Snape kontynuował.- Idealnie, by się do

tego nadawali.

- Naprawdę?

- Ta... Seamus i Nicolas, zaraz ich do was przyprowadzę. - I z powrotem

zniknął w ciemnym, ślizgońskim dormitorium.

~*~

- Łapo, czuje, że dziś wydarzy się coś niezwykłego! - zaśmiał się Rogacz,

gdy wszyscy Huncwoci siedzieli w Sali głównej, jedząc śniadanie.

- Może Dorcas postanowi mi się oświadczyć! - Łapa wyszczerzył się, gdy w

tym samym momencie dziewczyny z Gryffindoru zasiadły nieopodal nich.

- O, widzicie przyszły - wskazał Peter, którego nikt dotąd nie zauważył.

- Widzimy Glizdogonie... - Łapa wstał od stołu, by trochę podroczyć się z Dorcas.

Nim jednak udało mu się to zrobić, Meadowes i Evans podeszły do ich stołu.

- No co tam chłopcy...? - zagadnęła Lily ni stąd, ni zowąd, siadając

Potterowi na kolanach.

- Uuu Evans, nie sądziłem, że z ciebie taką gorąca babka! - James objął ją

rękami wokół tali, a ona spiorunowała go wzrokiem.

- Nie pozwalaj sobie na za dużo, Potter! - syknęła, lecz zaraz na jej twarz

powrócił milutki uśmieszek, kiedy przypomniała sobie o planie.

Syriusz tak rozbawiony tą sytuacją, nawet nie zauważył, gdy Meadowes

usiadła okrakiem na jego kolanach, obejmując jego szyję rękami.

- Meadowes, co to za zmiana? – spytał, nie mogąc powstrzymać uśmiechu.

- Postanowiłyśmy, że nie ma co się kłócić... - Dor szepnęła mu na ucho

zmysłowym głosem. - Może czas wreszcie dorosnąć...

- Ooo! Meadowes, nie wiem w co wy gracie, ale bardzo mi się to podoba! -

skomentował Syriusz, gdy Dor zaczęła dłonią błądzić po jego klatce

piersiowej.

- Zobaczymy się wieczorem, kotku - szepnęła mu na ucho, po czym zeszła z

jego kolan, dając znak Lily, że mają się zmywać.

- Do zobaczenia kochany... - Evans opuściła oniemiałego Pottera, w chwili

kiedy ten chciał ją pocałować.

- Stary, co to było? - Syriusz wciąż był w lekkim szoku.

- To było nieziemskie... - odparł Rogacz, opierając się o oparcie krzesła.

- Nie wydaje się wam, że coś tu śmierdzi? - spytał Lupin, wyglądając zza

grubej księgi od zielarstwa.

- Faktycznie Lunio, chyba czas zmienić perfumy! - James wyszczerzył zęby,

a Remus wywracając oczami, powrócił do czytania.

~*~

- Co wy robicie, do cholery? - Mary wyraźnie była w szoku, po tym co przed chwilą

zobaczyła.

- Spokojnie Macdonald. - Dorcas zaśmiała się. - To część naszego planu.

Meadowes i Evans, właśnie usiadły naprzeciwko Alicji i Mary, powracając do

śniadania.

- Waszym planem jest zaciągnięcie ich do łóżek? - Alicja wyraźnie była

zła, po tym jak wczorajszego wieczoru ani Dor ani Lily nie zdradziła jej

i Mary swoich planów.

- No, poniekąd Alu masz rację... - Evans ugryzła spory kawałek tosta z

serem. - Ale to ne my se z nymi przespymy… - dodała z pełną buzią.

- A więc, po co to całe przedstawienie? - upierała się Mary.

- Bo widzisz, czasem trzeba się poświęcać dla dobra sprawy...- Dorcas

starała się mówić poważnie, lecz niewytrzymała i razem z Lily

wybuchnęły niepohamowanym śmiechem.

- Czy ty wiesz Mary, o co im chodzi? - Alicja patrzyła ze strachem, na

tarzające się ze śmiechu gryfonki.

- Nie i chyba nie chcę wiedzieć- mruknęła, po czym obie odeszły od stołu.

~*~

Wieczór zbliżał się powoli, aż wreszcie nastała godzina 20. Dorcas i

Lily siedziały na łóżku rudej, czekając na gości. Nagle usłyszały

pukanie. Dor szybko pobiegła drzwi i otworzyła przybyszowi.

- Meadowes, ty mi lepiej powiedz, czemu jacyś dwaj ślizgoni czekają na

was na dole z "ważną sprawą"? - Macdonald wydarła się, stojąc w drzwiach

dormitorium.

- Oj Mary, Mary - Dorcas pokręciła głową.- Ja idę na dół, więc niech Lily

ci wytłumaczy...

- Hej dziewczyny, o co chodzi? - Alicja właśnie wróciła z korepetycji z

OPCM i stała w progu wraz z Mary.

- Nic Alu, po prostu Evans wreszcie postanowiła zdradzić nam swój

wspaniały plan. - syknęła Macdonald, mierząc Meadowes wzrokiem.

- No to wy sobie tutaj gadajcie, a ja pójdę po naszych gości. -

Meadowes zniknęła na schodach, słysząc jeszcze przez chwilę ożywione

głosy swoich przyjaciółek. W końcu wypadła przez dziurę w portrecie na

korytarz i spojrzała na dwóch ślizgonów, opierających się o ścianę.

Jeden miał czarne włosy, takie same jak Syriusz, ale był zdecydowanie

chudszy, z piwnymi oczami. Drugi dla odmiany był blondynem. Miał

szmaragdowe oczy i był nieco wyższy od swojego kolegi.

- Cześć! - przywitała ich Meadowes, mierząc każdego z nich wzrokiem. - Macie

eliksir?- spytała.

Kiwnęli głowami i podali brunetce dwa flakony z gęsta substancją w środku.

Dor szybko wyjęła z kieszeni woreczek, z którego wyciągnęła dwa włosy.

Jeden rudy - należący do Lily, a drugi brązowy - jej własny.

- Który bierze kogo? - spojrzała znacząco na chłopaków i po chwili

odezwał się Nicolas.

- Ja wezmę chętnie Potterka, jest taki słodki - uśmiechnął się

figlarnie, a Dor z trudem powstrzymała odruch wymiotny.

- Ok, to bierz ten...- podała mu rudy włos Lily, a swój własny wręczyła Seamusowi.

- No to na zdrowie chłopcy! - Meadowes wyszczerzyła zęby, podczas gdy oni

jednym haustem opróżnili buteleczki z eliksirem wielosokowym.

Po chwili obydwaj znacznie się zmniejszyli, a ich włosy zaczęły rosnąć.

Nim Dor się obejrzała, stał przed nią jej własny klon i klon Lily

Evans.

- Perfekcyjnie! - Meadowes zaklaskała w dłonie. - A teraz ja spróbuję się jakoś przemknąć do dormitorium, a wy wejdźcie za jakieś 5 minut. Hasło to: Fioletowa krowa. Widzieliście

Plan, więc wiecie gdzie jest pokój chłopaków? - upewniła się.

Seamus i Nicolas pokiwali głowami, a Dor cofając się do obrazu, mruknęła po raz drugi:

- Wszystko perfekcyjnie.

~*~

- To jest naprawdę chore! - Alicja skomentowała, gdy

już cała czwórka zgromadziła się na łóżku Lily.

- Nie przesadzaj Stewart. - zaśmiała się Lily. - To co zrobił Black też nie

było normalne...

- Ej dobra ludzie, koniec z tymi pogaduszkami! - Dor wtrąciła się. - Lily

dawaj tu widok na pokój chłopaków!

Evans chwyciła różdżkę i chwilę się zastanawiając, rzuciła zaklęcie

niewerbalne. Boczna ściana zrobiła się przezroczysta, dając idealny

wgląd do pokoju Huncwotów.

-Ożesz Evans, gdzieś to wynalazła? - Mary patrzyła na ścianę z otwartymi ustami.

- Księgi zakazane. - wyszczerzyła zęby. - Ale to nie wszystko, Muffliato!

Przecież nie chcemy, żeby usłyszeli nasze szaleńcze śmiechy...

- Patrzcie! - Mary przerwała, wskazując palcem na ścianę.- Idą!

Faktycznie, Syriusz wstał ze swojego łóżka i podszedł do drzwi, w które

ktoś przed chwilą zapukał.

- Oł, Meadowes! To nie żartowałaś z tym wieczorem? - Blackowi wyraźnie

zaświeciły się oczy, na myśl o wieczorze spędzonym w towarzystwie

Dorcas.

- Evans, widzę, że długo beze mnie nie wytrzymałaś! - Rogacz wyszczerzył się, gdy dojrzał w progu rudowłosą, uśmiechającą się do niego seksownie.

- Jezu, zaraz nie wytrzymam. - szepnęła prawdziwa Dor, obserwując jak

Seamus zmieniony w nią, powoli zbliża się do łóżka Syriusza, siadając na

jego brzegu.

-Ojojoj Meadowes, wiedziałem, że kiedyś mi ulegniesz. - Łapa oniemiały

patrzył, jak dziewczyna powolutku przysuwa się do niego, w końcu siadają

mu na kolanach.

- Dor...- Chyba pierwszy raz powiedział do niej po imieniu, lecz nie

zdążył dokończyć, gdyż brunetka zamknęła mu usta pocałunkiem. Chwilę trwali złączeni, podczas gdy dało się słyszeć jęk Evans.

- O Jezu! Zaraz się zsikam ze śmiechu! - Prawdziwa Evans leżała na ziemi,

nie mogąc powstrzymać śmiechu.

- Lily, kiedy eliksir przestaje działać ? - spytała Alicją także

rozbawiona tą sytuacją.

- Za jakieś, za jakieś... - Evans złapała się za brzuch, w kolejnym

napadzie śmiechu. - za około 10 minut...

Dało się słyszeć kolejne jęki Evans, która teraz już w samej bieliźnie

obściskiwała się z Potterem.

- Boże Evans, jesteś nieziemska. - wystękał James pomiędzy pocałunkami.

- Ej, z łaski swojej moglibyście trochę ciszej? - Remus próbował skupić

się na nauce, ale poczynania obydwu par, wyraźnie mu w tym

przeszkadzały. - JA PRÓBUJE SIĘ TU SKUPIĆ! -wydarł się tak, że nawet w

dziewczęcym dormitorium zapanowała cisza.

- Boże, twój Remcik jak zawsze psuje zabawę! - zezłościła się Meadowes, ale

zaraz spojrzała, jak Syriusz dobiera się do jej stanika. – Ej Evans, kiedy

eliksir przestanie działać? Nie mogę pozwolić Blacowi na takie widoki!

- Zostały 3 minuty. - odparła Lily i nagle znów wybuchnęła śmiechem na

widok pół nagiej Dor w objęciach Łapy.

- O boże, o boże! - nie mogła złapać tchu.

Meadowes postanowiła to zakończyć. Jednym machnięciem różdżki zdjęła

zaklęcie wyciszające.

Lily śmiejąca się teraz wniebogłosy, nawet tego nie zauważyła.

Po chwili Syriusz zaprzestał rozbierania Dorcas i zastygł.

- Rogaczu, czy ty to słyszysz? - zwrócił się do przyjaciela, gdy ten też na

chwilę przerwał zabawę.

- Ten śmiech… - dodał Syriusz, a tarzająca się po ziemi Evans, nagle ucichła.

- Meadowes, czy ty zdjęłaś zaklęcie wyciszające? - syknęła przez zaciśnięte zęby.

- Ja? - Dor zrobiła niewinną minę. - Nie no co ty...

Teraz to Al i Mary patrzyły ze śmiechem na naburmuszoną minę Evans.

- DORCAS MEADOWES, ZARAZ CIĘ ZABIJE! - krzyknęła doskonale wiedząc, że

pogrąży je całkowicie.

Gdy Huncwoci usłyszeli ten krzyk, popatrzyli ze strachem na siebie, a

potem na swoje towarzyszki.

- Mówiłem, że to nie moje perfumy tak śmierdzą! - Lupin zaśmiał się, ale

ani Łapa ani Rogacz nie odpowiedzieli.

- Dziewczyny! Ej, patrzcie! - Alicja zawołała je, ale starała się nie krzyczeć.

-Co, co? - Meadowe umknęła przed kolejnym ciosem Rudej.

-Zaraz się przemienią! - szepnęła podekscytowana Mary.

-Ej, wiecie dziewczyny, może już sobie pójdziecie? - Łapa w końcu zadał to

niezręczne pytanie.

-To tak mnie Black przyjmujesz?! - Dorcas wydarła się, chwytając za

spódniczkę i koszule. - Następnym razem...- nie zdążyła dokończyć, bo

Syriusz znów się na nią rzucił.

- Żartowałem skarbie. – Pocałował ją, a za jego przykładem poszedł James.

- Ile? - Dor siedziała w napięciu, czekając na finał.

- 30 sekund...- Evans odliczała, a za chwilę cała trójka razem z nią.

- Trzy

- Dwa

- Jeden iii....

Przeraźliwy pisk rozdał ciszę, która przez chwilę panowała. To

Syriusz zeskoczył z łóżka jak oparzony, gdy jego kochanka zamieniła się

w chłopaka.

Rogacz spojrzał na niego zaskoczony, a potem przeniósł wzrok z powrotem

na Lily. Niestety zamiast niej, szczerzył się do niego czarnowłosy ślizgon.

-Ożesz w mordę...- odskoczył od chłopaka, zasłaniając prześcieradłem swoje ciało.

Dziewczyny leżały na ziemi już wszystkie, nie mogąc powstrzymać napadu

śmiechu. Widać było, że Rogacz i Łapa to słyszą i po chwili ten drugi

wrzasnął:

- Zapłacisz mi za to, Meadowes!

Krzyki dziewczyn zostały zgłoszone, przez głośne salwy śmiechu Lupina i

Petera, którzy tak rozbawieni tą sytuacją nawet zapomnieli, że ślizgoni

są w dormitorium.

Chwila nieuwagi i przyjaciołom Snape’a  udało się wymknąć.

- Oj Black... -Dor pokręciła głową i nim jeszcze Seamus i Nicolas

zniknęli, uwieczniła tę scenę na zdjęciu.

- No to co dziewczyny, zemsta zaliczona! - poprzybijały sobie piątki i od

czasu do czasu śmiejąc się, poszły spać.

*♥♥♥*

Witajcie!

Rozdział jest i mam nadzieję, że miło się wam go czytało :)

Jeżeli widzicie jakieś błędy- piszcie, ale starałam się, by ich nie było. Pomogła mi też Panienka Livvi: Dziękuję kochana :*

I jeszcze na koniec powiem, że dedykuję rozdział Pannie Nikt, za tak strasznie długi komentarz, w którym napisała mi co jest źle i co mogę poprawić :) Mam nadzieję, że tutaj z przecinkami nie będzie tak źle :P

Czekam na wasze opinie! 

Do napisania 

Mania :*